Inleiding

Toen we voor het eerst samen gingen koken botsten onze gewoontes. Danielle was vooral gewend om gepland te koken; met een recept en een strakke planning. Ik kon daarentegen vanuit de losse pols koken en à la minute beslissen of we gingen grillen, bakken of pocheren. Tot grote frustratie van Danielle ging ik dan ter plekke de producten kiezen en combinaties bedenken.

Na een hele hoop onhandige kooksessies met discussies over te chaotisch en te planmatig koken, groeiden we meer naar elkaar toe. Vanaf dat moment zijn we vooral veel samen gaan koken.

In de beginjaren (2000-2005) kookten we vooral volgens ‘het boekje’; vlees of vis in de aandacht met koolhydraatgarnituren en groenten. Ik leerde Danielle om met aandacht en zorg te koken: geen pakjes, geen onnodige sauzen ter camouflage, niet te zuinig met olijfolie, beetgare groenten, mooie snijtechnieken. Danielle leerde mij om minder restaurant-achtig te koken met onnodige liflafjes. We genoten vooral van mooie schalen met eenvoudige combinaties zoals perzik/forel/Parmezaanse kaas en vijgen/buffelmozzarella/basilicum/aceto balsamico.

Eten en koken is genieten en met aandacht bezig zijn.

Na de geboorte van onze kinderen (2006 en 2008) zijn we ons intensief gaan verdiepen in biologische producten, niet bewerkt door de industrie en zeker zonder discutabele e-nummers. Dit werd ook nog extra beïnvloed door een lactose intolerantie bij onze oudste zoon en een allergie voor suiker bij Danielle. Vanaf dat moment vulden we ons huis met noten, zoete aardappel, kikkererwten, voor ons nog onbekende specerijen (o.a. ras el hanout), zaden, spelt en havermout. De aardappel verdween nagenoeg, maar we kregen er spannende, voedzame, niet saaie alternatieven voor terug. De inspiratie haalden we vooral uit de kookboeken van Ottolenghi, Alain Ducasse, Alain Passard en Hugh Fearnley-Whittingstall. We leerden om even lekker met minder vlees/vis en zonder tarwe en aardappels te koken.

Een van de eerste dingen die Danielle als experiment maakte waren noten/vruchtenkoekjes…Het werd en is een uitdaging om gezond en lekker te koken op zo’n manier dat ook mensen die niet zozeer met gezond eten of het weglaten van bijvoorbeeld suikers bezig zijn, onze gerechten heerlijk vinden. Zo vallen ook de noten/vruchtenkoekjes, zonder een enkele toevoeging behalve noten, vruchten en ei, bij vrijwel iedereen in de smaak. En dat is volgens ons de essentie van koken. Eerlijke producten, ‘fun’ en zeker ook de zin en het lef om te experimenteren. Eten en koken is genieten en met aandacht bezig zijn. Is creëren. En af en toe de slappe lach krijgen als iets niet smaakt zoals je zou willen en snel ‘uitgespuugd’ wordt.

De foto’s bovenaan zijn recent gemaakt. Linkerfoto: couscous ‘Ottolenghi’ met o.a. flespompoen, saffraan, komijnzaad en kaneel. De rechterfoto is een sfeerimpressie van onze traditionele hapjesavond op vrijdag. Onze kinderen eisen wekelijks hun favoriete zelfgemaakte eiersalade plus een harde en zachte kaas. De rest mogen papa en mama bedenken…zoals op deze avond frietjes van knolselderij en zoete aardappel. Onderstaande foto is een compilatie van speltpasta alla carbonara en artisjokken met een salade van gekonfijte paprika en krokante bleekselderij.

Hopelijk smaakt dit alles naar meer…We hopen in ieder geval nog veel meer te bloggen over ons leven in Villa Verde. Wil je onze volgende blog ontvangen? Klik hier om ons te volgen of meld je aan de linkerkant aan met je e-mailadres.

[masterslider id=2]